உன்னைப் பற்றி
எந்த ஒரு அபிப்பிராயமும் இன்றி
படிக்கத் டொடங்கினேன் நீ
வடித்த கவிதைகளை..
சொற்களைக் குழைத்து
தீட்டிய இயற்கை ஓவியங்கள்
மனச்சுவரில் தொங்க..
அர்த்தங்களை அடுக்கி
நிர்மாணிக்கப்பட்ட சமூக அலகுகளில்
நெஞ்சம் பெருமிதம் கொள்ள..
ஓசை நயங்களில்
இசைவியக்கம் கொண்ட உறவுகள்
உணர்வோடு கலக்க..
கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்
உருக்கொண்டு எழுந்த உன் விம்பம்
உடைந்து நொருங்கியது
கவிதைகளால் கட்டப்பட்ட வாழ்க்கை
பொய்யாகிப் போனதாக
நீ எறிந்த ஒற்றைச் சொல்லால்..
இப்போதெல்லாம்
உன் பெயர் தாங்கி வரும் கவிதைகளை
தனிச்சையாகவே தட்டி விடுகிறன்றன
என் கைகள்..
